Muzeum Narodowe w Warszawie (MNW)

Muzeum Narodowe w Warszawie (MNW) – muzeum sztuki w Warszawie, założone w 1862 jako Muzeum Sztuk Pięknych w Warszawie[1], narodowa instytucja kultury; jedno z największych muzeów w Polsce i największe w Warszawie.

Muzeum Narodowe w Warszawie gromadzi zbiory sztuki starożytnej (egipskiej, greckiej, rzymskiej), malarstwa polskiego od XIII wieku, a także galerię malarstwa obcego (włoskie, francuskie, holenderskie, niemieckie i rosyjskie), w tym kilka obrazów z prywatnej kolekcji Adolfa Hitlera[2], przekazanych muzeum przez władze amerykańskie w powojennych Niemczech[3], zbiory numizmatyczne i rzemiosła artystycznego.

Od 1916 muzeum było instytucją miejską. Modernistyczny gmach jego siedziby został wzniesiony w latach 1927–1938 według projektu Tadeusza Tołwińskiego i Antoniego Dygata; od 1933 skrzydło wschodnie zajmuje Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

W wyniku niemieckiej grabieży polskich dóbr kultury w czasie II wojny światowej Muzeum Narodowe w Warszawie utraciło ogromną część zbiorów, m.in. 99% numizmatów, 100% zegarów, 80% wyrobów złotniczych i jubilerskich, 63% tkanin, 60% mebli, 70% opraw, ksiąg i superekslibrisów królewskich[4].

W 1945 muzeum zostało znacjonalizowane[5]. W 2010 jako jedna z pierwszych instytucji państwowych w Europie Środkowo-Wschodniej zorganizowało wystawę w całości poświęconą sztuce homoerotycznej – Ars Homo Erotica. Wikipedia