Wyspa Młyńska – zabytkowa wyspa rzeczna w rejonie staromiejskim Bydgoszczy, o powierzchni ok. 6,5 ha, mieszcząca obiekty kulturalne i rekreacyjne, otoczona bulwarami i urządzeniami hydrotechnicznymi. Wyspa otrzymała w 2012 roku Certyfikat Najlepszy Produkt Turystyczny nadany przez Polską Organizację Turystyczną.
Wyspa położona jest pomiędzy głównym nurtem rzeki Brdy a jej odnogą Młynówką, na zachód od Starego Rynku i centrum miasta. Przebiega przez nią tylko jeden trakt: ul. Mennica, której nazwa wywodzi się od mennicy bydgoskiej działającej od 1594 do 1688 r., rozebranej w XIX wieku. Ulica łączy się ze Starym Rynkiem uliczką Ku Młynom, a jej przedłużeniem do ul. Focha jest ul. Tamka, biegnąca po grobli łączącej Wyspę Młyńską ze Śluzą Miejską.
Wyspa Młyńska wraz z drzewostanem została w 1995 r. wpisana w całości do rejestru zabytków. O zabytkowym charakterze wyspy stanowi: układ przestrzenny, starodrzewy, monumentalny zespół młyna i magazynów zbożowych wraz z wolno stojącymi budynkami w otoczeniu zieleni.
Najwięcej budynków znajduje się na dawnej wyspie menniczej. Z dawnej zabudowy XVII-wiecznej mennicy zachowały się relikty w postaci fundamentów i sklepień piwnic. Źródło – wikipedia.org